ดร. รุจิระ บุนนาค
คอลัมน์ แนวหน้าออนไลน์ กฎ กติกา ธุรกิจ
เผยแพร่ : วันศุกร์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
ประธานาธิบดีหญิงเปรู ได้ถูกตำรวจและอัยการบุกค้นบ้านพักและห้องทำงาน ตามหมายค้นคดีสอบสวนการร่ำรวยผิดปกติหลังปรากฏภาพนาฬิกาข้อมือโรเล็กซ์หรู มูลค่าสูงบนข้อมือในขณะแถลงข่าวการปฏิบัติหน้าที่ ที่ถูกเผยแพร่บนสื่อ
นาฬิกาข้อมือโรเล็กซ์หรูเรือนนี้ เป็นทรัพย์สินที่ไม่แสดงในบัญชีทรัพย์ก่อนประธานาธิบดีหญิงเปรูจะเข้ารับตำแหน่งทางการเมือง การตรวจค้นไม่พบนาฬิกาโรเล็กซ์หรูเรือนต้องสงสัย
ประธานาธิบดีหญิงเปรูได้แถลงว่า นาฬิกาโรเล็กซ์หรูที่ปรากฏในภาพข่าว มิใช่ของตน เป็นของเพื่อนที่ให้ยืมใส่ออกงาน จึงมิใช่ทรัพย์สินที่ต้องนำมาแสดงในบัญชีทรัพย์สินของตนก่อนเข้ารับตำแหน่งทางการเมือง และลั่นวาจาว่า จะไม่ลาออก ตามที่สัญญากับประชาชนชาวเปรูไว้ว่า จะเข้ารับตำแหน่งด้วย (ข้อ) มือที่สะอาด และอยู่จนครบวาระ
ประธานาธิบดีหญิงเปรูยังอยู่ระหว่างการถูกตรวจสอบความโปร่งใส จากหน่วยงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตมิชอบของประเทศเปรู
วลีที่ว่า “เพื่อนให้ยืม!” เป็นถ้อยแถลงชี้แจงของประธานาธิบดีหญิงเปรู ที่คุ้นหู และเป็นเหตุบังเอิญโดยแท้ ที่สอดคล้องกับเรื่องเล่าขานของประเทศสารขัณฑ์ ในตำนาน เป็นเรื่องเล่าถึงนักการเมืองผู้มากด้วยบารมี ได้ยกข้อมือที่มีนาฬิกาหรูราคาแพงระยับ ป้องหน้าจากแสงแดดขณะถ่ายภาพ ซึ่งถูกตั้งข้อสังเกตว่า มิใช่เป็นทรัพย์สินที่แสดงในบัญชีทรัพย์สินก่อนเข้ารับตำแหน่ง
เมื่อมีการตรวจสอบจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้ชี้แจงว่า เป็นนาฬิกาของเพื่อนที่ให้ยืมมา แต่เมื่อถูกติดตามสอบถามว่า ใครเป็นเจ้าของนาฬิกา ข้อเท็จจริงกับปรากฏว่า เจ้าของนาฬิกาได้เสียชีวิตไปแล้ว ต่อมามีข่าวว่าผู้จัดการมรดกของเจ้าของนาฬิกา ซึ่งผู้จัดการมรดกเป็นนักการเมืองอีกคนหนึ่งที่ถูกปรับออกจากตำแหน่งรัฐมนตรี ได้ชี้แจงว่า นาฬิกาเรือนหรูนี้ไม่ได้อยู่ในบัญชีทรัพย์มรดก ข้อเท็จจริงจะเป็นไปตามที่เป็นข่าวหรือไม่ เป็นเรื่องที่ต้องค้นหาและตรวจสอบกันเอง เอวัง…ก็มีด้วย ประการเช่นนี้
สำหรับในประเทศไทย เมื่อนักการเมืองยื่นแสดงบัญชีทรัพย์สินก่อนเข้ารับตำแหน่ง นักการเมืองหลายคน ที่แม้ไม่ได้มีชื่อเป็นเจ้าของทรัพย์สินแต่เป็นผู้ครอบครองและใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินบางอย่าง มักจะแสดงทรัพย์สินนั้นในบัญชีทรัพย์สิน ที่ยื่นก่อนเข้ารับตำแหน่งด้วย เช่น มีผู้ให้ยืมใช้รถเบนซ์มาตลอด เสมือนเป็นทรัพย์สินของตนเอง เป็นต้น
เมื่อกล่าวถึงคำว่า “นาฬิกา” ซึ่งหมายถึงเครื่องบอกเวลา ทำให้มีผู้สงสัยว่า คำว่า “นาฬิกา” หมายถึงอะไร และมีที่มาอย่างไร
คำว่า “นาฬิกา” มาจากภาษาบาลีว่า “นาฬิเกร” (อ่านว่า นา-ลิ-เก-ระ) แปลว่า มะพร้าว ในสมัยโบราณ เครื่องบอกเวลาในยุคนั้นใช้กะลามะพร้าวเจาะรูลอยน้ำ เมื่อกะลาจมครั้งหนึ่งก็เรียกว่า นาฬิกาหนึ่ง คำว่า นาฬิกา จึงใช้เป็นเครื่องบอกเวลา และช่วงระยะเวลาหนึ่ง
ในปัจจุบัน นาฬิกาไม่ได้เป็นเพียงแค่เครื่องบอกเวลา แต่ยังเป็นเครื่องประดับที่บ่งบอกถึง ฐานะ ความร่ำรวย และสถานะ ทางสังคม รวมทั้งยอมรับว่าเป็นของสะสม และมีมูลค่าทางด้านทรัพย์สิน ที่อาจมีราคาสูงขึ้น และทำกำไรจากการขายได้ในอนาคต
นาฬิกาอาจมีราคาตั้งแต่ไม่กี่ 100 บาท จนถึงหลาย 10 ล้านบาท หรือ หลาย 100 ล้านบาท หรืออาจเป็นหลัก 1,000 ล้านบาท ขึ้นอยู่กับฐานะ และสถานะทางสังคมของผู้สวมใส่นาฬิกา
นักการเมืองหลายคนในต่างประเทศล้วนใส่นาฬิกาที่แสดงสถานะและรสนิยมที่แตกต่างกันไป เช่น
นาฬิกาโรเล็กซ์ รุ่น Datejust หน้าปัดสีน้ำเงิน ซึ่ง โจ ไบเดน ประธานาธิบดีสหรัฐฯ คนปัจจุบัน สวมในวันรับตำแหน่ง, นาฬิกาโรเล็กซ์ รุ่น Day-Date ของโดนัลด์ ทรัมป์ อดีตประธานาธิบดีสหรัฐ, นาฬิกาไอดับเบิลยูซีรุ่น Regulateur ของจัสติน ทรูโด นายกรัฐมนตรีแคนาดา, นาฬิกาปาเต็ก ฟิลิปป์ รุ่น Calatrava เรือนสีทอง สายหนังสีดำเรือนของบอริส จอห์นสัน อดีตนายกรัฐมนตรีของอังกฤษ, นาฬิกาบล็องแป็ง รุ่น Grande Date Aqua Lung ของ วลาดีมีร์ ปูติน ประธานาธิบดีรัสเซีย
นาฬิกาที่ไม่มีราคาแพง อย่าง นาฬิกา Timex รุ่น Ironman ซึ่งเป็น นาฬิกาดิจิทัลตัวเรือนพลาสติก ของ บิล คลินตัน ประธานาธิบดีคนที่ 42 ของสหรัฐ, นาฬิกา Timex รุ่น Indiglo ราคาไม่ถึง 50 ดอลลาร์สหรัฐของจอร์จ ดับเบิลยู. บุช อดีตประธานาธิบดีสหรัฐ
แม้นาฬิกา จะมีหลายแบบ หลายรุ่น หลากหลายราคา ตั้งแต่ราคาถูก จนถึงแพงมหาศาลก็ตาม
ผู้ที่ใช้นาฬิกาต่างมีเวลาเท่าๆ กันใน 1 วัน ไม่เกิน 24 ชั่วโมง ส่วนใครจะใช้นาฬิกา แล้วมีชีวิตยืนยาวอยู่นานแค่ไหน ขึ้นอยู่กับการรักษาสุขภาพ และการใช้ชีวิตอย่างมีสติตลอดเวลา
…………….
